A serea, a estrela e a balea
Nos tempos de María Castaña, había unha serea que tiña unha estrela. Querían chegar ata o hotel de sereas, pero estaba moi lonxe.
Entón decidiron chamar á súa amiga balea para que lles acompañara na súa viaxe. Ela dixo que si. Pero de repente saíu un lume. Intentaron apagalo pero non o puideron. Os animais do mar axudáronlles e o conseguiron.
Logo seguiron coa súa viaxe. Despois, entre as augas apareceu o hotel de sereas, e bañáronse no seu “jacuzi”. Entón o galo cantou e este conto rematou…
[Alicia García Martínez-Rita Rodríguez Iglesias]
Parabéns, Alicia, seu conto ficou fantástico!
A ilustração está muito linda.
Abraços brasileiros.
Oh, Rita, uma pequena falha, seu desenhoéstá muito belo.
Mais abraços brasileiros.
Que bonito cuento supmarino es precioso.
Qué guay un hotel en las aguas y un jacuzzi, qué genial...
Claro que la ayuda de la ballena fue vital, a eso se le llama compañerismo.
Muy bien Ali y Rita que disfrutéis que estos días de descanso.
Un beso
Hola chicas buestro cuento me encanta muchisimo.
Nos gusto mucho tu cuento.
E moi chulo Alicia, tes unha boa imaxinacion ,e o debuxo moi chulo, pintas moi ben e as sereas as fas chulisimas .Algun día tesme que enseñar a facelas.Un saudiño.
Hola chicas me encantò vuestro cuento era tan creatibo.
Publicar un comentario