O can que non tiña amigos
Era unha vez unha serea que vivía nun hotel. Viu unha estrela que tiña un segredo. A estrela era moi lista, pero a serea tamén era moi lista. Coñecía o seu segredo.
Un día unha casa ardeu e saíu lume. E a xente foise a outro sitio moi lonxano. A serea e a estrela sairon correndo por unha porta. Pero a estrela non puido porque había un can.
Colleuno e sacouno de alí. Entón, o can fíxose amigo dela. E así foi a historia do can que non tiña amigos. E colorado, colorín, esta historia chegou ao seu fin.
[Daniel López Rebollo-Víctor A. Cazón Mora]
Hola chicos, vuestro cuento es genial unos de los mejores cuentos.
Hola chicos este cuento es muy chuli.
Un beso...
Así que la gente huyó por ese fuego que lo arrasó todo, bueno pues ya sabemos que quien con fuego juega acaba quemándose, pero ya vemos que todos vosotros los sabéis.
Hola chicos buestro cuento estába chuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuupi un abrzo
Hola vuestro cuento es fabuloso.
Publicar un comentario