Escola de Ismaíl (1)

Nun país moi lonxano vivían un home e un cabalo que se levaban moi ben. Cando lle poñía a silla, o cabalo levantaba as dúas patas dianteiras. Entón, o xinete subía dun salto.

Os dous tiñan unha cova secreta. O home dicíalle: "ábrete, cova máxica", e a cova abríase. Na cova tiñan un tesouro gardado. E eran ricos, tan ricos que podían mercar case todo.

Un día o cabalo enfermou. Pero o xinete gastou todo o ouro para poder curalo. E colorín, colorete, pola cheminea vai un foguete...

[Eloy Carro Barros]

Había unha vez un neno que colleu o tren camiño de Italia. E encontrou un mapa dun tesouro.

Camiñou e encontrou a cruz do tesouro, e escavou e escavou ata encontrar o cofre do tesouro. Pero non tiña a chave, e escavou outra vez e encontrou a chave.

Abriu o tesouro e había ouro e rubís e esmeraldas e diamantes e zafiros. E colleu o tren camiño da súa casa. E colorín, colorado, este conto está rematado...

[Sofía Escobar Barrera-Miguel García Barreiro]