O soño de Nasrudín

O vello Nasrudín

Un día, Nasrudín contoulle a Ismaíl o que lle pasara a noite anterior. Ao parecer, mentres durmía tivo un estraño soño. Un rico descoñecido chegou para facerlle unha visita e deulle nove euros. Pero Nasrudín rexeitounos dicindo:

-¿E por que só nove? Dame un máis e así a cifra será mellor…

Entón, aquel home negouse. Nasrudín insistiu, suplicou, e falou con tantas ganas que terminou por se espertar. Vendo a súa man baleira, entristeceuse polo seu mal carácter que lle fixera perder un agasallo tan inesperado.

Por esa razón, volveu a adoptar a postura do sono e presentou as súas desculpas ao descoñecido. E díxolle que estaba de acordo, e que aceptaba os nove euros.

Ismaíl preguntoulle:

-¿E logo que pasou?

-¡Nada, que pola miña culpa quedei sen nada! -contestou o seu amigo Nasrudín.

¿Que pensas deste conto? ¿Algunha vez soñaches algo que parecía de verdade? ¿Perdiches algunha cousa por querer aínda máis? Veña, escribe e comenta, e conta, conta, conta…

5 comentarios

Laila dijo...

Sabéis, a veces uno es tan impulsivo como Nasrudín, y te das cuentas que no conduce a nada, las cosas con calma siempre suelen salir infinitivamente mejor. Recuerdo que cuando era como vosotros vivía en un país que se llama Francia, y deseaba volver a casa con mis abuelos, y corría en sueños y ya estaba casi llegando, pero en un momento mis piernas no avanzaban y me alejaba más y más, y acababa despertando en mitad de la noche triste muy triste.Uff, recuerdo muchos más, pero me contáis alguno vosotros por fa.

Ismail dijo...

Querida Laila, no sabíamos de tu vida en Francia. Es un bonito país, y la ciudad de París es muy hermosa. En cuanto a los sueños, es cierto que algunas veces es una alegría tenerlos, como le pasò a Nasrudín. Pero siempre hay que recordar lo que dijo un escritor famoso: los sueños, sueños son...

Laila dijo...

Dices bien querido Ismaíl: los sueños, sueños son. Tu que eres tan viajero, sabes que efectivamente Francia es un bonito país lo mismo que su idioma y ya se sabe que lo que aprendes de pequeño, no se te olvida, pero por si acaso hay que seguir repasando como las tablas de multiplicar. Os deseos a todos un buen fin de semana y repasad no sea que "os cacen". Por cierto yo viví en Villeurbane que pertenece a Lyon. A ver si en primaria también ponen francés que es precioso.

Alba dijo...

Yo un dia soñe que era una princesa sirena.

ana dijo...

Yo un dia soñe que era multimillonaria.