O demo Marcelín
Aínda non empezamos o novo desafío, O taboleiro fantástico, e xa temos unha historia construída a partir das súas ideas. É un traballo voluntario e familiar. Por iso, Ismaíl está moi sorprendido, marabillosamente sorprendido. Porque o certo é que na aula xa falamos desa tarefa, pero estamos nunha fase moi inicial… ¡Miguel, noraboa!
Érase unha vez un demo chamado Marcelín. Era un pouco despistado, pero gardaba un tesouro agochado nunha cova abandonada. Esa cova tiña trampas, lanzas, pedras de 100.000 quilos, pozas cheas de sangue e teas de araña.
Un neno entrou na cova e pasou todas as trampas sen caer nelas. E atopou ao demo, que estaba xunto ao tesouro. Entón o neno díxolle:
-Poñámonos cada un nunha beira dunha balanza e o que máis pese quedarase co tesouro…
Cando o demo estivo no seu sitio, o neno subiuse a unha pedra grande. Cun forte brinco saltou no seu lado da balanza, e coa forza do salto enviou ao demo ata o mesmo Xapón. Así quedouse co tesouro e foi rico.
[Miguel García Barreiro]
¡Hola amigo Ismail¡ Tu blog es mi preferido
Ismail estoy muy contenta de conocerte,besos.
Vaya Miguel, tu sabes el refrán que dice "sabe más el diablo por viejo que por diablo", pues fíjate tú quien iba a decirle al diablo que el niño de tu cuento lo engañase de esta forma. Me gustó mucho el cuento y como estás de favorecido en ese hermoso caballo blanco.
Un beso
Hola Ismail,Es una pena que te hayan robado tus monedas de chocolate.
Hola Ismail como te va yo estouy genial pero no pegue ojo esta noche.
Miguel,estás guapisimo de Napoleón,xa sabemos o disfraz que queres para o antroido do ano que ven.
Quedou un conto moi chulo.
Por fin un novo conto do gran Miguelini.
Xa me tardaba ver outro conto de aventuras de este gran escritor,etc,etc...
Bravo Miguel.
Migui a mi madre y a mí nos gusto mucho tu cuento.Besoss.
Hola Miguel tu cuento fue muy chulo muchos besos.
Hola Miguel nos encanto tu cuento y ademas estas muy guapo napoleón
Un beso muy grande.
Hola Miguel te queda genial Napoleon
Miguel que guapo como Napoleón.
Un beso muy fuerte
HOLA MIGUEL!!!!!SOY IRENE Y ME ENCANTA TU CUENTO . NAPOLEON SENTIRIA ENVIDIA DE TI.
Publicar un comentario