Un demo no avión

Aínda que é difícil de crer, unha vez pasou que había un demo que quería voar e viaxar polo ceo azul.

Un día foi ao aeroporto e pediu un billete para voar, pero non llo deron. Entón colouse e sentouse nunha á do avión. Alí encontrouse cunha dema.

A dema nomorouse do demo. Despois voaron ata chegar a París. E viviron nunha granxa de galiñas con dentes e porcos voadores, e tamén con vacas con mans e pés que trepaban polas paredes.

E así será para sempre...

Un demo no avión, de Ana

[David Canedo Carmueja-Ana Antelo Nieto]

13 comentarios

Anónimo dijo...

Ana y David: que demonio ese,anda que ir en un ala con el frío que debe hacer ahí arriba, y que casualidad una "diabla" también viajera,y ambos ¡sin pagar billetes!qué dos!!!.
Esa granja...habría que verla.
Muy bonito

Anónimo dijo...

Gracias Laila.

Anónimo dijo...

Non sei que ten París....,para que enamore os demos.
Un fermoso conto.
Besos nenos.

Anónimo dijo...

A.M., queremos saber algo de ti. Por exemplo, as cousas que che gustan, os libros que les, a segunda letra do teu nome... E que xa empezamos a estar nerviosos.

Anónimo dijo...

David estoi mui contenta de acer cuentos con tigo besos.

Anónimo dijo...

QUE CHULO

Anónimo dijo...

Ana y David ,que cuento y dibujo mas bonito .

Anónimo dijo...

Ana y David que cuento mas chulo nos ha encantado el demonio y Ana esa torre la iciste tu sola que chula, David el demo si que es chulo.

Anónimo dijo...

Hola Ismail, Mario,nenos e Laila ...
Foi idea de Alicia, díxome: mellor mami pon, A.M.(Alicia Martínez).
"para que no nos confundan...."
Un besazo par todos.

Anónimo dijo...

Ah, ah!! así que la mami de Ali, cuanto misterio andaba estos días por este "nuestro-vuestro" blog. Cuanto me gusta ver que somos más cada día. Mamá de Ali, gracias por desvelarnos la incógnita, y gracias por atender tan bien a los niños del comedor, sabed chicos y chicas que los que comen allí, la quieren mucho, aunque les castigue y les riña porque se lo merecen, pero cada día se portan mejor....bueno a veces...a veces.
Besos

Anónimo dijo...

Esperemos que eses demos quedaran en Paris e non veñan para Alvedro.Un saudo para os dous. E un conto moi fermoso

Anónimo dijo...

Ana me gusto mucho tu cuento pero sabes que es lo que mas me gusto el dibujo te digo por que pues prque la torre la iciste tu sola y parece de artista un beso muy grande para que siempre te acuerdes.

Anónimo dijo...

Ana es chulisimo .