Ismaíl e o xigante
Érase unha vez un gnomo que se chamaba Ismaíl e que vivía nunha escola con nenos e nenas. Un día apareceu un xigante que se chamaba Xigante Gordinflón.
Ismaíl e os nenos saíron correndo ata chegar ao deserto, e no deserto encontraron a unha moza que se chamaba Fátima. Ismaíl e os nenos preguntáronlle se sabía onde había unha variña para converter ao xigante en ra. E Fátima díxolles que nun castelo que había por alí.
Ismaíl e os nenos foron buscar a variña e Fátima acompañounos. Unha vez no castelo buscaron a variña, pero estaba rota. Fátima díxolles que nunha biblioteca, entre os outros libros, había un que poñía como se podía arranxar a variña.
Ismaíl e os nenos foron á biblioteca e alí encontraron o libro. Armaron a variña e converteron ao xigante nunha ra. E colorín, colorete, pola cheminea vai un foguete.
[Marta, Eloy e Inés]
Desde luego, sois mucho niños y niñas de 2ºA, si revisamos los cuentos que hacíais al principio de curso y los que hacéis ahora, vaya diferencia, si antes eran buenos, ahora son buenísimos, me encantan,sois brillantes, tenéis una imaginación prodigiosa, éste me gusta muchísimo, os felicito Inés, Marta y Eloy.
Bueno Ismail si le rompe la varita ya sabe donde ir para arreglarla.Me gusto vuestra historia...
Chicos , vuestro cuento mola . . .
Chicos que cuento tanbonito un abrazo.
Que cuento tan bonito.
Que precioso es buestro cuento.
B
E
S
O
S
.
Gracias por los comentarios.
Publicar un comentario