02 mayo 2009

A princesa prometida

Dedicamos este conto ás nosas nais, Belén e María;
e tamén aos nosos pais, Diego e José Antonio.

Hai moito tempo, había unha princesa que vivía nun castelo. Mentres, un campesiño vivía no campo.

O campesiño decidiu ver o castelo da princesa. Entrou e mirouna. E namorouse completamente. A princesa mirou ao campesiño e os dous namoráronse. A princesa decidiu casarse con el.

Entón, o campesiño xa non era un campesiño. Era un príncipe porque era o noivo da princesa. O día seguinte foron ao bosque e fixeron un picnic.

Acordaron ir de viaxe a Francia. Despois casáronse e o príncipe deulle un anel, e a princesa tamén.

O cura dixo: Eu declárovos marido e muller. Xa podes bicar á noiva. E viviron felices para sempre.

A princesa prometida, de Miguel

[Marta Calvete Míguez-Miguel García Barreiro]

8 comentarios:

  1. Grazas, chicos. Sodes fantásticos, e que sorte temos de ter uns artistas coma vos. Bicos.

    ResponderEliminar
  2. Si que o son, e ademais van ser artistas de fama mundial... ¡Seguro!

    ResponderEliminar
  3. que bonit tu dibujo sigue asi un beso y abrazo

    ResponderEliminar
  4. Que dibujazo migui,a proposito,
    ¿cuantas horas duro el abrazo de tus pradres?

    ResponderEliminar
  5. O sea que esta princesa y este campesino de fueron de picnic, se fueron a Francia, digo yo Marta y Miguel que será para conocerse mejor ¿no? y vaya que sí, que finalmente se casaron....
    Está muy bien. Un beso

    ResponderEliminar
  6. Mario gracias por publicar nuestra historia




    adios

    ResponderEliminar
  7. Que dibujo mas chulo Miguel y el
    cuento muy bonito eh chicos,Miguel
    tu dibujaste muy bien.
    B
    E
    S
    O
    S

    ResponderEliminar