Aínda que é difícil de crer, unha vez pasou...
Había unha vez un libro que era máxico. Abriuse e soltou unha rosa que brillaba. Un neno atopouna e levou a rosa para casa, e gardouna nunha caixa de cristal.
Entón, a rosa voou co neno e foron a unha casa abandonada que estaba limpa. Alí a rosa tirou ao ceo un pétalo e saiu un arco da vella máxico.
[Clara García Castaño-Andrea Gómez Ardións]
Hola,soy Eloy.A mi madre y a mi nos parece una historia muy bonita.Enhorabuenaa.
ResponderEliminarA min tamén me gustou. Pero teño unha pregunta: de que cor sería a rosa?
ResponderEliminarHola Clara y Andrea: yo no voy a preguntar el color de la rosa como Ismaíl, pero si me llamó la atención que la casa abandonada estuviese limpia, ¿quién pasaría a limpiarla?. Me gusta el cuento.
ResponderEliminarUn besazo guapas
Laila
Eu non sei o que me gusta máis, si esa fermosa rosa,ou ese arco da vella.
ResponderEliminarUnha bonito conto.
Besos rapaciñas.
Hola Clara e Andrea es muy chulo vuestro cuento .
ResponderEliminarHola Clara me encanto tu istoria.
ResponderEliminarUna historia preciosa.
ResponderEliminar